عمومي

آيا رديابي موقعيت يك شخص از طريق شماره موبايل امكان پذير است؟ آيا ادعاي بعضي از تبليغات ها در مورد روش هاي رديابي با استفاده از روشي كه ادعا مي كنند، حقيقت دارد؟ در مورد تكنولوژي‌هاي رديابي چه مي دانيد؟

كليك– با رواج استفاده از گوشي هاي هوشمند، موجي از تبليغات گسترده در مورد رديابي با استفاده از شماره موبايل فراگير شده است و كلاه برداران زيادي به دنبال سودجويي هاي خود در اين بازار داغ هستند، در اين مقاله سعي داريم شما را با هر آنچه كه بايد درباره رديابي شماره موبايل بدانيد آشنا كنيم تا در دام اشخاص سودجو نيفتيد.

در ميان تبليغات گسترده اي كه براي رديابي مكان از طريق موبايل مي شود رايج ترين آنها اين است كه با يك سرويس آنلاين/آفلاين يا يك برنامه/اپليكيشن ادعا مي‌كنند كه مي توانند با دريافت شماره موبايل، مكان فعلي صاحب شماره را بيابند. ولي آيا اين واقعيت دارد؟

اگر مي خواهيد به اين موضوع پي ببريد نخست بايد درباره تكنولوژي‌هاي رديابي مويابل توضيحاتي بدهيم، درحال حاضر دو نوع تكنولوژي در دنيا براي رديابي شماره موبايل وجود دارد كه يكي بر پايه GPS بوده و  ديگري وابسته به شبكه اپراتورهاي ارائه دهنده سيم كارت است.

جي‌پي‌اس (GPS) چيست و چگونه  مي تواند رديابي مي كند؟

جي‌پي‌اس (GPS) يا سامانه موقعيت يابي جهاني يك تكنولوژي‌ است كه در آن ماهواره‌هايي كه هميشه در مدار مشخصي حركت مي‌كنند، سيگنال‌هايي را به زمين ارسال مي‌كنند. موقعيت ماهواره‌ها به گونه‌اي است كه در هر سطحي از زمين حداقل ۴ ماهواره بر روي سرمان قرار گرفته است. گوشي‌ها با داشتن يك چيپ سخت افزاري مخصوص اين سامانه، سيگنال‌ها را دريافت كرده و  از آنجايي كه سه پارامتر مكان ارسال، مكان دريافت و فاصله هميشه به يكديگر بستگي دارند، مي‌توانند با در دست داشتن مكان ماهواره و فاصله (كه از داده‌هاي موجود در سيگنال‌ها محاسبه مي‌شوند)، مكان ما  را مشخص كند.

همانطور كه فهميديد مكان يابي از طريق GPS به شبكه موبايل يا شماره موبايل بستگي ندارد و هر دستگاه گيرنده سيگنال مي‌تواند آن را بفهمد اما اصلا امكان فهميدن موقعيت يك دستگاه ديگر تا زماني كه آن دستگاه خود موقعيتش را به ما ندهد وجود ندارد. در گوشي‌هاي هوشمند هم وضع به همين منوال است تا وقتي كه برنامه‌اي اطلاعات مكاني GPS اش را به كسي ارسال نكند موقعيتش از اين طريق مخفي خواهد ماند. اين برنامه‌ها اغلب (نه هميشه) در دسته برنامه‌هاي شنود يا جاسوسي قرار دارند كه استفاده از آن‌ها مستلزم نصبشان بر روي گوشي هدف است.

در نتيجه مطمئن باشيد با در دست داشتن شماره موبايل، امكان رديابي از طريق GPS گوشي فرد، به هيچ وجه امكان پذير نيست.

موقعيت يابي راديو‌يي يك گوشي موبايل

در اين تكنولوژي ما شاهد نوع متفاوتي از رديابي هستيم كه كاملاً وابسته به سيم كارت و اپراتور ارائه دهنده است و به ديگر تكنولوژي‌ها نظير GPS و … وابسته نيست. در موقعيت يابي راديويي، سيگنال‌هاي ارسال شده از يك منبع توسط حداقل دو دريافت كننده (دكل‌هاي مخابراتي يا اپراتورها) آناليز گشته و نتايجي ارائه مي شود.

 يكي از اين روش‌ها موقعيت يابي هزلولي است كه با توجه به تاخير (TDOA) بين دريافت سيگنال توسط دو دكل از يك منبع (گوشي) و محاسبه فاصله هر كدام از آن‌ها با منبع سيگنال‌ها، يك هزلول بدست مي‌آيد. با وجود سه دكل، مختصات X (طول) و Y (عرض) جغرافيايي گوشي و با وجود دكل چهارم مختصات Z (ارتفاع) اش هم بدست مي‌آيد. با توجه به وجود تعداد زيادي دكل، مختصات پيدا شده دقيق تر هم به دست خواهد آمد.

اما  نكته ي جالب اينجاست كه همه اين محاسبات و اطلاعات خام پيش از رديابي توسط اپراتورها و ارائه دهندگان شبكه موبايل انجام مي‌شود يعني  اين نتايج تنها با درخواست مراجع قضايي و يا نيروهاي امنيتي از جمله پليس و … تحويلشان داده مي‌شود؛  پس چطور در اين تبليغات ادعاي آن مي شود كه به  به اين اطلاعات دسترسي دارند؟!

پس خيالتان از اين بابت راحت باشد چون  بدون تاييد مراجع قضايي و پليس، اپراتورها اطلاعات مكاني شماره موبايل را در اختيار هيچ شخص يا شركت ثالثي قرار نخواهند گرفت.

در پس  پرده ي اين تبليغات و برنامه‌هاي هك چه چيز وجود دارد؟

بايد گفت كه  در پس اين ادعاهاي واهي هيچ چيز قرار ندارد و اغلب اين  تبليغ كننده‌ها كه چنين محصولات و امكانات اغلب جاسوسي را به فروش مي‌گذارند پس از دريافت پول از شما در بهترين حالت هيچ برنامه‌اي را تحويلتان نخواهند داد يا يك برنامه‌اي به شما داده و مي‌گويند كه” اين را در گوشي فرد مورد نظر نصب كن”  چيزي كه امكان پذير نيست، چون معمولاً به دليل قابليت‌هاي امنيتي متعدد موجود در گوشي‌ها، حتي با داشتن دسترسي فيزيكي به گوشي هم ممكن است امكان پذير نباشد.

اوج فاجعه در اين ماجرا اين است كه اين تبليغ كننده‌ها پس از دريافت پول، در اكثر سناريو‌ها علاوه بر  اينكه پول مفتي به جيب خواهند، حتي ممكن است به خود شما نيز آسيب برسانند. فرض كنيد  اين اشخاص به عنوان يك برنامه هك كننده، برنامه‌اي را به شما بدهند كه  اين برنامه نه تنها كاري نمي‌كند، بلكه ممكن است اطلاعات خود شما را هم به سرقت ببرد. اطلاعات حساسي از جمله رمز‌هاي عبور، تصاوير و فايل‌هاي شخصي، اطلاعات حساب‌هاي بانكي و … . حتي ممكن است پا را فراتر بگذارند و به سيستم عامل شما هم آسيب برسانند.

توصيه ي ما اين است كه اصلا به اين تبليغ ها اعتماد نكنيد چون اگر پولتان را به چنين اشخاصي بدهيد نه تنها پولتان را در مقابل هيچ باخته‌ايد بلكه امنيت اطلاعات خود را  هم در خطر انداخته ايد.

تيم بازي‌سازي NSF گيمز اولين موبايلي خود به نام «زوپين» را منتشر كرد؛ زوپين يك بازي چالشي است كه به تقويت ذهن و حافظه كمك مي‌كند. 

زوپين يك بازي فكري و پازل مانند است كه بيش از ۵۰۰ مرحله چالشي داشته كه براي پشت سر گذاشتن هر يك بايد مدتي تامل كنيد و روي آن‌‌ها وقت بگذاريد.

تيم توسعه‌دهنده زوپين از بازي‌ خود به عنوان يك بازي نوستالژيك ياد مي‌كند كه در گذشته به صورت عملي انجام مي‌شد و حالا پاي خود را به دستگاه‌هاي هوشمند امروزي باز كرده‌ است.

زوپين مستقيما روي قدرت حافظه و ذهن شما دست مي‌گذارد؛ به طوري كه با ورود به هر مرحله از شما سوالاتي گرافيكي پرسيده مي‌شود كه بايد با كمك گرفتن از حافظه خود به ارائه پاسخ‌ مناسب بپردازيد. همچنين صدايي ريتميك در بازي‌ تعبيه شده كه با ارائه پاسخ‌هاي نزديك به جواب نهايي ضرب و آهنگي سريع‌ و هيجان انگيز به خود مي‌گيرد. همانند يكي از بازي‌هاي نوستالژيك قديمي.

زوپين اثري خلاقانه‌ و متنوع است كه هم‌اكنون از طريق فروشگاه ديجيتالي كافه بازار قابل دريافت است.

كار كردن با صفحه كليد به جاي ماوس نقش بسزايي در استفاده سريع از نرم افزارهاي مختلف دارد. در اين مطلب قصد داريم مهمترين كليدهاي ميانبر در فتوشاپ را به شما آموزش دهيم.

در زير ليستي از دستورات كليد هاي ميانبر در فتوشاپ را مي بينيد كه لازم نيست كه آنها را حفظ كنيد بلكه مي توانيد با تمرين آنها را به خاطر بسپاريد.

فرمان هاي پايه براي كليدهاي ميانبر در فتوشاپ

دستورالعمل هاي پايه به كاربران اجازه مي دهد خطاهاي ساده را به سرعت حل كنند.

Ctrl + Z: يك اقدام واحد در پروژه خود را لغو كنيد.

Ctrl + Alt + Z: اقدامات متعدد را در پروژه خود لغو كنيد.

رابط كاربري

دستورالعمل هاي اين بخش مربوط به رابط كاربري (UI) فتوشاپ هستند كه ليست واسط و پنجره هاي فتوشاپ را تحت تاثير قرار مي دهند.

Tab: همه جعبه هاي محاوره اي را از پنجره فتوشاپ حذف مي كند. همچنين مي توانيد با فشار دادن كليد F، اندازه هاي مختلف صفحه نمايش را تغيير دهيد.

راست كليك [در پس زمينه محيط كار]: پس زمينه پيش فرض را مي توانيد تغيير دهيد. (خاكستري تيره به طور پيش فرض است) براي اينكار تنها كافي است كه در پس زمينه راست كليك كنيد و يكي از گزينه هايي كه ظاهر مي شود را انتخاب كنيد.

Shift + Tool Hotkey: براي انتخاب ابزار و ابزارهاي زير منو، Shift را نگه داريد و كليد ميانبر ابزار را فشار دهيد.

Ctrl + اسكرول [چرخ ماوس]: از اين دستور براي تغيير بين آرت بردها استفاده كنيد. Ctrl + اسكرول بالا، سبب رفتن به سمت راست مي شود و Ctrl + اسكرول پايين، سبب جابجايي به چپ خواهد شد.

Ctrl + Tab: اين فرمان باعث جابجايي بين تب ها از چپ به راست مي شود. براي رفتن از راست به چپ، Ctrl + Shift + Tab را فشار دهيد. اين دستور درست مثل جابجايي بين تب ها در مرورگرهاست.

فرمان هاي براش

اين بخش از كليد هاي ميانبر در فتوشاپ مربوط به قلم مو ها يا براش ها هستند، اين دستورات به كاربران اجازه مي دهد تا جنبه هاي مختلف قلم مو ها را به سرعت تغيير دهند. فراموش نكنيد كه مي توانيد براش هاي فتوشاپ را براي خود اختصاصي كنيد! ايجاد الگوهاي مخصوص خود مي تواند سرعت شما را در انجام كارها افزايش دهد.

[يا]: اندازه قلم مو را كاهش مي دهد يا آن را افزايش مي دهد.

{يا}: سختي قلم را افزايش يا كاهش مي دهد.

aps lock: با استفاده از اين دستور، نشانگر قلموي خود را از يك پيش نمايش براش به يك crosshair تغيير مي دهد.

فرمان هاي رنگ

دستورات اين بخش به كاربران اجازه مي دهد تا رنگ ها را با استفاده از صفحه كليد به كارهاي هنري خود بيفزايند.

D: تنظيم پيش زمينه و رنگ پس زمينه به طور پيش فرض (سياه و سفيد).

Alt + Backspace: انتخاب ها يا يك لايه با رنگ پيش زمينه را پر مي كند.

Ctrl + Backspace: انتخاب ها يا يك لايه با رنگ پس زمينه را پر مي كند.

X: تغيير بين پيش زمينه و رنگ پس زمينه.

فرمان هاي Layer

لايه بندي يكي از مهمترين و مهمترين ويژگي هاي فتوشاپ است. به همين دليل اين كليدهاي ميانبر در فتوشاپ از مفيدترين ها هستند.

كليد هاي شماره (1، 2، 3 …): با انتخاب يك لايه خاص و فشار دادن كليد هاي شماره به طور خودكار تنظيم ميزان شفافيت (opacity) آن لايه تنظيم مي شود (“1” = كدورت 10٪، “2” = 20٪، “3” = 30٪ و غيره).

شما مي توانيد در اين بخش با سرعت دو عدد را انتخاب كنيد تا opacity لايه را به همان درصد وارد شده تغيير پيدا كند (3 و 4 opacity 34٪ را مي دهد).

Shift + كليك [پانل لايه ها]: براي انتخاب لايه هاي چندگانه در پانل لايه ها، يك لايه را انتخاب كنيد، كليد Shift را نگه داريد و لايه ديگري را انتخاب كنيد. اين فرمان تمام لايه ها را بين لايه هاي اول و دوم انتخاب مي كند.

Ctrl + كليك [پانل لايه ها]: براي انتخاب بيش از يك لايه در پانل لايه ها، كليد Ctrl را در هنگام كليك بر روي لايه هاي مختلف نگه داريد.

كليدهاي Ctrl + J [پنل لايه ها]: براي كپي يك لايه در پانل لايه ها، لايه را انتخاب كنيد و Ctrl + J را فشار دهيد.

Ctrl + New Layer [پانل لايه ها]: كليد Ctrl را نگه داريد و روي لايه New Layer كليك كنيد تا لايه جديد زير لايه انتخاب شده اضافه شود. براي اضافه كردن يك لايه جديد بالاي لايه انتخاب شده فعلي، Shift را نگه داريد و روي دكمه New Layer كليك كنيد.

كليدهاي Ctrl + Shift + Alt + E: تمام عناصر قابل مشاهده در آرت برد را در يك لايه جديد كپي و پيست مي كند.

Ctrl + Thumbnail Click [پانل لايه ها]: براي انتخاب مرزهاي لايه به صورت خودكار، Ctrl را نگه داريد و روي Thumbnail در پنل لايه ها كليك كنيد.

Shift + “+” يا “-” [پانل لايه ها]: از طريق Blending Options در پنل لايه هاي خود تغيير ايجاد كنيد.

كليدهاي ميانبر در فتوشاپ

فرمان هاي Transform

ابزار Transform اجازه مي دهد تا كاربران اندازه و زاويه قرارگيري لايه ها را به دلخواه تغيير دهند.

Ctrl + T: لايه مورد نظر را انتخاب و به شما امكان مي دهد كه اندازه تصوير را تغيير دهيد. براي تغيير اندازه، Ctrl را پس از انتخاب تصوير نگه داريد و نشانگر مربع محصوركننده را بكشيد.

Alt + Shift + Drag: اندازه يك تصوير را با محوريت مركز تغيير دهيد.

Shift + Drag [ابزار تبديل]: تغيير اندازه تصوير با حفظ نسبت اندازه

كليدهاي ميانبر در فتوشاپ به شما قدرت مي دهد؛ اگر مي خواهيد به طور حرفه اي با فتوشاپ كار كنيد از همين الان تمرين اين ميانبرها را شروع كنيد. تمرين دوباره و دوباره باعث مي شود تا همه اين ميانبرها را به خوبي به خاطر بسپاريد و سرعت كار خود را به شدت افزايش دهيد. البته اين ليست فقط يك بخش كوچك از كليدهاي ميانبر در فتوشاپ است و تعداد زيادي هنوز باقي مانده است. اگر شما اين ميانبرها را به خاطر بسپاريد مي توانيد از اغلب آنها در ساير نرم افزارهاي Adobe استفاده كنيد.

«اين برنامه هر حركت شما را رديابي مي‌كند». حتماً شما هم تاكنون با اين تيترهاي اغراق آميز مواجه شده‌ايد. در مواجهه با اين مطالب چقدر احساس ناامني مي‌كنيد؟ يك سؤال مهم ديگر اين است كه آيا شما مي‌دانيد چطور بايد از اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني خود در گوشي‌هاي هوشمند حفاظت كنيد؟

هر روز يك خبر جديد در خصوص فاش شدن اطلاعات از طريق استفاده از موقعيت مكاني گوشي ها منتشر مي‌شود كه جديدترين آن شايد خبري باشد كه در خصوص اپليكيشن ردياب سلامتي Strava مطرح شد. اين اپليكيشن به صورت كاملاً اتفاقي محل استقرار پايگاه‌هاي نظامي آمريكا در سوريه و بخش هايي از آفريقا را كه اين كشور سال‌ها است تلاش مي‌كند وجود آن‌ها را مخفي نگه دارد را فاش كرد.

هرچند كه اين خبر خاص جز نكات مثبت نرم افزارهايي است كه موقعيت افراد را رديابي مي‌كنند، اما نكته مهمي كه مي‌خواهيم در مورد آن صحبت كنيم، حفظ حريم خصوصي شما در مواجهه با اين نرم افزارهاست. آيا شما در خصوص اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني خود حساسيت لازم را داريد؟ اصلاً مي‌دانيد كدام برنامه ها مكان شما را رديابي كرده و آن را به صورت عمومي به اشتراك مي‌گذارند؟

همه چيز عمومي است، مگر آنكه شما آن را تنظيم كنيد!

قاعده اول و مهم در حفظ حريم خصوصي ديجيتال اين است: فرض كنيد كه همه اطلاعات شما براي عموم منتشر مي‌شود؛ مگر اينكه تنظيمات آن را بررسي و حريم شخصي خود را مشخص كنيد.

معمولاً تنظيمات برنامه ها و شبكه هاي اجتماعي به صورتي است كه اطلاعات خصوصي افراد را محافظت مي‌كنند، اما چندين و چندين مورد قصور در گذشته مشاهده شده است؛ بنابراين شما هميشه بايد در هر برنامه اي كه نصب مي‌كنيد، اول تنظيمات حريم خصوصي آن را بررسي كنيد و اگر انتشار برخي از اطلاعات را دوست نداشتيد، اين تنظيمات را تغيير دهيد يا استفاده از آن شبكه اجتماعي و نرم‌افزار را متوقف كنيد.

در شبكه هاي اجتماعي مانند فيس بوك و اينستاگرام معمولاً هنگام اشتراك گذاري عكس ها، بخشي نشان داده مي‌شود كه مربوط به اشتراك گذاري عمومي داده هاي مرتبط با محل است، شما بايد در اين مرحله دقت داشته باشيد كه آيا مي‌خواهيد مكان گرفتن عكس شما براي عموم به نمايش گذاشته شود يا خير.

در برنامه هاي رديابي تناسب اندام، تقريباً مي‌توان گفت كه هميشه مكان شما رديابي مي‌شود، چرا كه اين رديابي در واقع اساس كار اين نوع از نرم افزارها است؛ به عنوان مثال در مورد اپليكيشن Strava كه عمدتاً توسط دوچرخه سواران استفاده مي‌شود، رديابي مكان، هسته اصلي اين سرويس است، اما اين بدان معنا نيست كه شما بايد آن را به صورت عمومي به اشتراك بگذاريد، بلكه بايد در بخش تنظيمات اين نرم افزارها خصوصي ماندن اطلاعات را كنترل كنيد.

شايد اين موضوع اكنون بي اهميت باشد اما يك روز انتشار اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني مي‌تواند دردسرساز شود

احتمالاً شما هم جز افرادي باشيد كه اكنون با انتشار اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني خود مشكلي نداشته باشيد. حتماً مي‌گوييد چه اشكالي دارد اگر دوستان من در فيس بوك بدانند كه من شام كجا خورده‌ام؟ من همه اين افراد را مي‌شناسم و به آنها اطمينان دارم.

اما واقعيت اين است كه شما بايد تمام احتمالات را براي آينده را در نظر بگيريد. چون انتشار اطلاعات با اين جزئيات مي‌تواند زماني كه روابط دوستانه و يا شخصي شما دچار تغيير شد، دردسرساز شود (مگر آنكه آنها را به موقع پاك كنيد).

در واقع عقل سليم حكم مي‌كند كه تمام پيامدهاي بالقوه تاريك را در نظر بگيريم؛ مثلاً فرض كنيد شما تمام اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني خود را در يك برنامه رديابي تناسب اندام به صورت عمومي به اشتراك مي‌گذاريد. اگر از اين برنامه در طول يك هفته يا چند ماه استفاده كنيد، هر كسي مي‌تواند عادت‌هاي شما را ياد بگيرد. اينكه شما كجا زندگي مي‌كنيد و چه زمان هايي عادت داريد كه به پياده روي برويد، مخصوصاً اگر در مكان هاي خلوت و يا در شب ها پياده روي مي‌كنيد، انتشار اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني مي‌تواند براي شما بسيار خطرناك باشد.

اين توصيه ها به اين معنا نيست كه شما بايد هميشه بدبين باشيد و از اين نرم افزارها بترسيد؛ فقط كافي است كمي در خصوص انتشار اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني خود حساس باشيد.

و در نهايت، اگر شما درباره اشتراك گذاري موقعيت بي تفاوت هستيد يا دليل خاصي براي اين كار نداريد بهتر است كه اين امكان در گوشي خود را خاموش نگه‌داريد.

كدام برنامه ها به اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني شما دسترسي دارد؟

صرف نظر از اينكه از كدام پلتفرم استفاده مي‌كنيد (Android يا iOs)، هر برنامه‌اي كه شما نصب مي‌كنيد، بايد درخواست دسترسي به ويژگي‌هاي خاص مانند مكان را به شما نشان دهد. بعد از نصب حتي اگر شما از اين نرم افزار استفاده هم نكنيد باز هم مي‌تواند موقعيت مكاني شما را رديابي كند.

خوشبختانه، به راحتي مي‌توانيد فهرستي از تمام برنامه هايي كه به موقعيت مكاني شما دسترسي دارند را پيدا و آنها را خاموش كنيد.

نحوه پيدا كردن نرم افزارهايي كه به موقعيت مكاني دسترسي دارند در آي او اس

در بخش تنظيمات گوشي Privacy را پيدا كنيد. گزينه بالا در اينجا بخش موقعيت مكاني (Location Services) است كه فهرستي از برنامه هايي كه دسترسي به اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني را دارند نشان مي‌دهد. همچنين در اين بخش شما مي‌توانيد بفهميد كه اين نرم افزارها چه زماني موقعيت مكاني شما را مي‌بينند. به عنوان مثال، اگر جلوي آن نوشته باشد ” Always”، مي‌تواند موقعيت مكاني شما را در تمام زمان ها رديابي كند؛ اگر نوشته باشد ” While Using”، به معناي آن است كه مي‌تواند محل شما را در حالي كه برنامه باز است، رديابي كند.

لزوماً نيازي نيست كه دسترسي به موقعيت مكاني براي تمام اين برنامه ها را مسدود كنيد. همان‌طور كه قبلاً هم گفتيم دسترسي به اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني براي عملكرد درست و مفيد برخي از اپليكيشن ها ضروري است اما برنامه هايي كه داراي دسترسي به اين اطلاعات هستند را به خاطر بسپاريد تا در بخش بعدي به شما بگوييم كه چطور بايد اطمينان حاصل كنيد كه اين اطلاعات به صورت عمومي قابل مشاهده نيستند.

نحوه پيدا كردن نرم افزارهايي كه به موقعيت مكاني دسترسي دارند در اندرويد

پيدا كردن اين اطلاعات در Android Oreo بسيار آسان است، براي پيدا كردن برنامه هايي با دسترسي به اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني تنها كافي است كه منوي Settings را باز كنيد. در بخش Security & Location گزينه Location  را بزنيد.

براي ديدن اين برنامه ها  App-Level Permissions را مشخص كنيد.

شما لازم نيست دسترسي به موقعيت مكاني را براي اين برنامه ها غيرفعال كنيد چرا كه ممكن است براي عملكرد درست خود به اين اطلاعات نياز داشته باشند؛ اما برنامه هايي كه مجوز موقعيت مكاني را دارند، بنويسيد چرا كه در بخش بعدي به آنها نياز داريد.

چطور مطمئن شويم كه اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني ما منتشر نمي‌شود؟

مطمئناً غيرفعال كردن سرويس موقعيت مكاني در تلفن همراه مي‌تواند به طور چشمگيري خطرات ناشي از انتشار ناخواسته اطلاعات را كاهش دهد، اما اين كار هميشه شدني نيست و شما بايد تنظيمات نرم افزارهايي كه به اطلاعات مربوط به موقعيت مكاني دسترسي دارند را كنترل كنيد.

به عنوان مثال در فيس بوك، به تنظيمات> تنظيمات حساب> موقعيت مكاني برويد تا متوجه شويد كه آيا اين نرم افزار رديابي جايي هستيد را انجام مي‌دهد يا نه.

Settings > Account Settings > Location

در توييتر، اين اطلاعات را در تنظيمات و حريم خصوصي> محل سكونت و پروكسي (فقط در اندرويد) پيدا خواهيد كرد.

Settings and Privacy > Location and Proxy

در هر برنامه‌اي شما بايد به بخش تنظيمات برويد و سعي كنيد با پيدا كردن بخش مربوط به Privacy يا Location، اجازه رديابي هميشگي و يا انتشار آن را غيرفعال كنيد.

قاعدتاً نرم افزارهايي كه فعاليت آنها بر پايه رديابي موقعيت مكاني است تنظيمات حريم خصوصي پيشرفته تري دارند.  براي مثال در اپليكيشن Strava، تنظيمات حريم خصوصي پيشرفته‌اي وجود دارد كه حفظ حريم خصوصي شما كمك مي‌كند. شما مي‌توانيد انتخاب كنيد كه چه كسي مجاز است فعاليت هاي شما را ببيند؛ همچنين ويژگي‌اي به نام “مكان مخفي ” ارائه مي‌دهد كه به كاربران اجازه مي‌دهد آدرس خاصي را در يك شعاع خاص پنهان كنند؛ اما اين دو ويژگي به طور پيش فرض غير فعال هستند. اين مسئوليت من به عنوان يك كاربر است كه اين سرويس ها را در صورت تمايل فعال كنم. در واقع همه ما بايد حفظ حريم خصوصي بر اساس نيازهاي شخصي خود را جدي بگيريم؛ بنابراين بعد از نصب هر نرم افزار مباحث مربوط با حريم خصوصي را كنترل و تنظيمات آن را انجام دهيد چرا كه گاهي سهل انگاري در اين امر مي‌تواند خطرات زيادي را براي شما به همراه داشته باشد.

اپل در هفته هاي گذشته اعتراف كرد كه سرعت گوشي هاي قديمي خود عمدا كاهش مي دهد؛ اقدامي كه از سوي رسانه هاي مجازي سياست اپل براي فروش راحتتر مدل هاي جديد آيفون عنوان شد. براي تشخيص كند شدن آيفون روش هايي پيشنهاد شده كه راحت ترين آنها مراجعه به يك وب سايت است.

اگر اخبار حوزه تكنولوژي را دنبال مي كنيد، حتما مشكل سرعت پردازشي آيفون هاي قديمي به گوشتان خورده است (اپل سرعت آيفون هاي قديمي را براي فروش بيشتر مدل هاي جديد پايين آورد). اپل ضمن تاييد اين موضوع، تصميم گرفت اين مشكل را با تعويض باتري آيفون هايش كه باعث كاهش سرعت پردازش گوشي مي شود، حل كند (اپل مشكل كندي مدل هاي قديمي آيفون را با عرضه باتري هاي جايگزين برطرف كرد). از اين رو، كاربران ممكن است به جاي صرف هزينه هنگفت براي خريد گوشي جديد، ترجيح دهند تنها باتري گوشي قديمي خود را تعويض كنند تا از شرّ اين كاهش سرعت خلاص شوند. البته از آن‌جا كه گوشي‌هاي ساخت اپل هيچ‌كدام باتري قابل تعويض ندارند، چنين راهكاري چندان جنبه عملياتي پيدا نمي كند.

براي اينكه دريابيم آيا آيفون قديمي‌مان متاثر از اين سياست عمدي اپل بوده يا خير، در كنار چند نرم‌افزار مثل GeekBench و CPU DasherX، مي توانيم از يك وب سايت كمك بگيريم كه مشكل كندي مدل هاي آيفون 6 اس به بالا را به سرعت تشخيص مي دهد.

بدين منظور، كافي است با گوشي خود به وب سايت SlowApple مراجعه و گوشي خود را تست كنيد. در اين سايت كاربر متوجه كند شدن آيفون و سرعت استاندارد در مدل هاي مختلف مي شود. اگر گوشي شما در كمتر از 8 ثانيه از آزمون موفق و سربلند بيرون بيايد، در وضعيت خوبي قرار دارد.

از طرفي، با مراجعه به بخش Battery در تنظيمات گوشي و مشاهده پيغام “Your iPhone battery may need to be serviced” مي توانيد متوجه مشكل خاصي در باتري گوشي آيفون خود شويد.

اگر عملكرد گوشي اندرويدي شما كند شده است، شايد به خاطر پر شدن حافظه آن باشد، با ما همراه باشيد تا بدانيد كدام برنامه ها دستگاه شما را كند كرده است.

گوشي اندرويدي شما در روزهاي اول سرعت بسيار خوبي داشت و احتمالاً شما هم فكر مي‌كرديد كه هرگز آنقدر حافظه آن را پر نمي‌كنيد كه عملكرد آن كند شود. نگران نباشيد؛ اگر مي‌خواهيد گوشي را سبك كنيد، در اينجا چگونگي پيدا كردن برنامه هايي را كه باعث پر شدن حافظه گوشي شده اند، به شما ياد خواهيم داد.

شما مي‌توانيد از تنظيمات خود گوشي براي اين كار استفاده كنيد و يا يك برنامه شخص ثالث بر روي گوشي خود نصب كنيد. البته بايد ابتداي آموزش اين نكته را يادآوري كنيم كه ممكن است روش‌ها در گوشي‌ها و نسخه‌هاي مختلف اندرويد كمي با هم متفاوت باشند.

چگونه جزئيات فضاي ذخيره سازي گوشي را پيدا كنيم؟

براي پيدا كردن آمار ذخيره سازي در دستگاه خود (مانند يك تلفن Nexus يا پيكسل)، ابتدا نوار اطلاع رساني را پايين بياوريد و روي نماد دايره ضربه بزنيد. (اگر دستگاه گلكسي سامسونگ داريد، به بخش مخصوص اين گوشي برويد.)

به پايين صفحه برويد و روي Storage ضربه بزنيد.

در اين بخش (Storage) محتوا بر اساس اينكه چه نسخه اي از اندرويد را استفاده مي‌كنيد متفاوت است. Oreo جديدترين نسخه اندرويدي است كه در آن تغييرات بسيار چشمگيري در منوي ذخيره سازي ايجاد شده است كه تفاوت هاي آن را با نسخه قبلي يعني Nougat مرور مي‌كنيم.

در Nougat، دسته هاي Storage بسيار ساده هستند (مانند برنامه ها، عكس ها، فيلم ها و غيره). شما مي‌توانيد بر روي يك دسته ضربه بزنيد و دقيقه همانند نام آن دسته موارد را مشاهده خواهيد كرد كه مي‌توان آنها را بر اساس مقدار نقشي كه در پر شدن حافظه دارند ليست كرد.

با اين حال، در Oreo، گوگل يك رويكرد متفاوت را در اين بخش در پيش گرفته است. شما در بخش Storage هنوز دسته بندي هايي را مشاهده مي‌كنيم اما موارد همگي با يكديگر تركيب شده اند. به عنوان مثال، عكس‌ها و ويديوها در اين نسخه از اندرويد يك دسته دارند و گزينه هايي مانند بازي و فيلم و برنامه هاي تلويزيوني هم وجود دارد.

البته در اينجا يك نكته ديگر هم وجود دارد كه در آن رويكرد Oreo به طور كامل از Nugat متفاوت است: در Oreo به جاي اينكه تمام برنامه ها در زير ورودي «Apps» نشان داده شوند، برنامه ها بسته به نوع كاربري آنها در دسته هاي مختلف قرار مي‌گيرند. به عنوان مثال، تمام برنامه هاي مربوط با عكس و دوربين در دسته عكس و فيلم قرار مي‌گيرند و تمام موارد مرتبط با موسيقي و صوت در دسته اي ديگر و…

اين تغييرات اگرچه ممكن است براي كاربران قديمي اندرويد كمي گيج كننده باشد اما در عين حال، به شما امكان مي‌دهد كه همه برنامه هاي مرتبط را در يك دسته مشاهده كنيد و راحت تر تصميم بگيريد كه كداميك كاربردي نيستند و فقط سبب پر شدن حافظه شده اند.

همچنين لازم به ذكر است كه اگر برنامه به هيچ كدام از دسته هاي ذكر شده مرتبط نباشند، شما آنها را در بخش «ساير برنامه ها» پيدا خواهيد كرد.

پيدا كردن Storage در دستگاه هاي گلكسي سامسونگ

روش پيدا كردن Storage و مشاهده ليست مواردي كه سبب پر شدن حافظه گوشي شده اند در گلكسي سامسونگ متفاوت است.
توجه: روشي كه اينجا آموزش داده شده براي Galaxy S8 با Android Nuga است. اگر دستگاه شما يكي ديگر از انواع گلكسي است، ممكن است روش كمي متفاوت باشد.

براي رفتن به منوي تنظيمات، ابتدا نوار اطلاع رساني را پايين بياوريد و روي نماد دنده ضربه بزنيد.

از آنجا، به منوي Device Maintenance برويد.

اين بخش بلافاصله شروع به اجراي چك ليست تعمير و نگهداري دستگاه مي‌كند، اما شما مي‌توانيد به راحتي آن را ناديده بگيريد و فقط روي «Storage» در پايين صفحه ضربه بزنيد.

در اينجا، شما مي‌توانيد برخي از دسته هاي ساده مانند اسناد، تصاوير، صوتي، فيلم ها و برنامه ها را ببينيد.

اپليكيشني كه به شما مي‌گويد كدام موارد باعث پر شدن حافظه شده است

اگر از اطلاعاتي كه در روش‌هاي بالا به دست آورده‌ايد راضي نيستيد و به دنبال يك روش ساده و در عين حال اطلاعات كاربردي تر مي‌گرديد مي‌توانيد از يك اپليكيشن استفاده كنيد. اپليكيشن هاي مختلفي هم در اين زمينه ساخته شده اند اما ما به شما Google Files Go را پيشنهاد مي‌كنيم كه يكي از بهترين نرم افزارها ها در زمينه مديريت فايل ها است. شما مي‌توانيد اين اپليكيشن را از گوگل پلي دانلود كنيد. اين ابزار بسيار عالي براي بررسي آمار فضاي ذخيره سازي دستگاه شما است، مخصوصاً اگر از گوشي هاي گلكسي استفاده مي‌كنيد كه در تنظيمات اجازه نمي‌دهد فايل ها و برنامه ها را بر اساس اندازه مرتب كنيد.

اين نرم افزار را دانلود و نصب كنيد. پس از آنكه Files Go راه اندازي كرديد، بايد مجوزهاي ذخيره سازي و شمارنده و همچنين دسترسي به استفاده براي رديابي برنامه را مجاز بدانيد. پس از انجام اين كارها، آماده بررسي علت پر شدن حافظه گوشي خود شويد.

در حالي كه كاربرد اصلي اين برنامه براي تميز كردن هوشمندانه فضاي ذخيره سازي است، اما اين يك داستان متفاوت براي يك روز ديگر است. شما اكنون به دنبال بخش Files هستيد. روي آن گزينه در پايين صفحه ضربه بزنيد.

اين بخش فوق العاده ساده است: در آن دسته هاي تقسيم شده را مشاهده مي‌كنيد. بر روي هر كدام كه ضربه بزنيد مي‌توانيد ببينيد چه چيزي باعث پر شدن حافظه گوشي در هر دسته شده است.

در حال حاضر، بخش مهم اين است: اگر مي‌خواهيد گزينه ها را بر اساس اندازه مرتب كنيد، روي سه خط در گوشه سمت راست بالاي صفحه ضربه بزنيد، سپس گزينه «اندازه» را انتخاب كنيد.

خب به همين راحتي شما مي‌توانيد ببينيد كه چه چيزي بيشترين فضا را اشغال كرده است. حتي مي‌توانيد ببينيد كه اين برنامه را آخرين بار كي استفاده كرده‌ايد. حالا كه متوجه شديد كه چه چيزي سبب پر شدن حافظه گوشي شما شده است، مي‌توانيد كاملاً از شر آن خلاص شويد. حذف فايل‌هايي كه نياز نداريد و حذف برنامه هاي بلا استفاده را شروع كنيد.

 تشخيص جعلي بودن اپليكيشن ها در پلي استور از اهميت زيادي برخوردار است چرا كه كم نيستند كساني كه اپليكيشن‌هايي تقلبي و مشابه اپليكيشن‌هاي اصلي مي‌سازند تا كاربر را به دانلود ترغيب كرده و سپس با تبليغات آزاردهنده يا از آن بدتر، با بدافزار وي را بمباران كنند.

وجود اپليكيشن‌هاي تقلبي و عيناً مشابه برنامه‌هاي اصلي در پلي استور، يكي از بدي‌هاي بزرگ اكوسيستم اندرويد محسوب مي‌شود. افراد پليد براي رسيدن به اهداف شوم خود، از نشان‌دادن حجم انبوهي از تبليغات تا انتشار بدافزارهايي كه به جاسوسي از اطلاعات كاربران مي‌پردازد، اقدام به ساخت اپليكيشن‌هايي تقلبي با ظاهر و رنگ و لعابي فريبنده مي‌كنند.

چندي پيش يك نسخه جعلي از اپليكيشن واتس‌اپ منتشر شده بود كه تا پيش از اينكه شناسايي و از پلي استور حذف شود، توانسته بود خود را دل بيش از يك ميليون كاربر جا كند و آن‌ها را فريب دهد. همچنين نسخه‌اي تقلبي از اپليكيشن محبوب SwiftKey Keyboard و يك نرم‌افزار VLC مملو از تبليغات نيز توانسته بودند خود را در پلي استور براي مدتي حفظ كنند.

وجود چنين اپليكيشن‌هايي چيزي نيست كه بتوان به راحتي از كنار آن‌ها عبور و فراموششان كرد. اين اپليكيشن‌نماها علاوه بر اين كه مي‌توانند تبليغات خود را به خورد كاربر بدهند، همچنين مي‌توانند از اطلاعات شخصي آن‌ها نيز جاسوسي كنند. براي تشخيص جعلي بودن اپليكيشن ها در پلي استور بايد بدانيم كه سازندگان اين مخرب‌ها از چه راه‌هايي براي فريب دادن كاربران استفاده و گنجشك خود را رنگ مي‌كنند و جاي قناري مي‌فروشند.

اين اپليكيشن‌هاي تقلبي چگونه كاربران را فريب مي‌دهند؟

نسخه تقلبي واتس‌اپ-كه حقيقتاً يكي از حرفه‌اي‌ترين‌ها در فريب كاربران بود-تقريباً مي‌توان گفت كه اصلاً از نسخه اصلي اين پيام‌رسان قابل شناسايي و افتراق نبود. حتي نام توسعه‌دهنده اپليكيشن هم ظاهراً به طور دقيق مشابه نسخه اصلي بود. فرد پشت پرده اين اپليكيشن تقلبي تنها با اضافه كردن يك كاراكتر نامرئي به انتهاي “WhatsApp Inc.” توانسته بود اين نام را به عنوان نام توسعه‌دهنده جلوي چشم كاربران قرار دهد.

تكرار مي‌كنيم كه اين نسخه جعلي از واتس‌اپ به لطف تشابهات تقريباً 100 درصدي با نسخه اصلي توانسته بود تا پيش از رو شدن دستش و حذف شدن از پلي استور، بيش از يك ميليون بار دانلود و نصب شود.

در مورد نسخه تقبلي VLC داستان قدري متفاوت بود؛ چرا كه سازنده اين نسخه در واقع از كدهاي متن باز VLC اصلي و آيكون معروف Media Player Classic استفاده كرده بود تا بتواند بيش از 5 ميليون نفر را فريب دهد. “توسعه‌دهنده” اين نسخه جعلي در واقع از كدهاي برنامه اصلي و نشان يك برنامه معروف ديگر به طور تركيبي استفاده نموده و چندين تبليغ به داخل برنامه اضافه كرده بود. البته اين اپ تقلبي هيچ اطلاعاتي را دزد

ي نمي‌كرد اما همين كه ضمن دزدي از كدهاي برنامه اصلي به كسب منافع مالي از راه نشان دادن تعداد كثيري تبليغ مي‌پرداختند باعث شد كه گوگل اين اپليكيشن را از پلي استور حذف كند.

گوگل براي مقابله با تقلبي‌ها، چه مي‌كند؟

اين مشكل جديد نيست. در واقع وجود اپليكيشن‌هاي تقلبي در پلي استور چندين سال است كه يكي از مشكلات اين پلتفرم محسوب مي‌شود. نمي‌توان دقيقاً گفت كه طي اين سال‌ها اوضاع بهتر شده يا بدتر؛ اما چيزي كه مشخص است اين است كه اخيراً اين تفلبي‌ها خيلي حرفه‌اي‌تر از قبل شده‌اند و تشخيص آن‌ها به راحتي گذشته نيست و آن‌ها توانسته‌اند بيشتر از قبل كاربران را فريب داده و در دستگاه‌هايشان نصب شوند.

خوشبختانه اخيراً گوگل با معرفي سرويس Google Play Protect، اپليكيشن‌ها را پيش از ورودشان به پلي استور اسكن و آناليز مي‌كند و مطمئناً خيلي از تقلبي‌ها و بدافزارها را حذف مي‌كند. علاوه بر اين گوگل مدعي شده كه در سال گذشته بيش از 700هزار برنامه‌ي مخرب را نابود كرده است. اما همانطور كه پيش‌تر هم گفتيم، هنوز هم مي‌توان برنامه‌هاي تقلبي را در گوشه و كنار پلي استور پيدا كرد.

سيستم Google Play Protect كمتر از يك سال است كه به دنيا آمده و از اين رو نسبتاً تازه به شمار مي‌رود و انتظار پيشرفت و بهبود آن از سوي گوگل وجود دارد.

چگونگي تشخيص جعلي بودن اپليكيشن ها در پلي استور

اولين نكته مهم براي تشخيص جعلي بودن اپليكيشن ها در پلي استور اين است كه وقتي واژه‌اي را در پلي استور به اميد پيدا كردن اپليكيشن مورد نظر خود جستجو مي‌كنيد، وقت كافي براي بررسي نتايجي كه نمايان مي‌شود صرف نماييد-خصوصاً اگر آيكوني مشابه چندين بار در ليست نتايج تكرار شده باشد.

استفاده از آيكون اپليكيشن اصلي، اولين مرحله براي فريب كاربران است. اگر بيش از يك بار يك آيكون را در صفحه نتايج ديديد، مشكوك شويد. مرحله بعدي دقت به عنوان برنامه‌هاست.

حالا به نام اپليكيشن و همچنين توسعه‌دهنده آن توجه مي‌كنيم و به دنبال كاراكترهاي نامتعارف در آن‌ها مي‌گرديم. به عنوان مثال اصلاً منطقي نيست كه كلمه Update در ابتداي نام اپليكيشن‌هاي اصلي وجود داشته باشد و اصولاً بروزرساني برنامه‌ها در اندرويد به شيوه ديگري صورت مي‌گيرد. در نتيجه تمامي اين نتايج نمايان شده، تقلبي هستند.

در مورد نسخه جعلي اپليكيشن كيبورد SwiftKey، اسم برنامه به صورت “Swift Keyboard” نوشته شده بود كه بايد قبول كنيم ممكن است خيلي از افراد در نگاه اول متوجه نكته ماجرا نشوند. حتي نام توسعه‌دهنده هم مشابه توسعه‌دهنده اصلي، “Designer Superman” كه يكي از زيرشاخه‌هاي مايكروسافت است، بود.

روش جالبي كه مي‌تواند در تشخيص جعلي بودن اپليكيشن ها در پلي استور به كمك شما بيايد اين است كه ساير برنامه‌هاي ساخته شده توسط توسعه‌دهنده نتيجه جستجو مقابلتان را بررسي كنيد و ببينيد آيا واقعي هستند يا خير. در نسخه تحت وب پلي استور بايد روي نام توسعه‌دهنده كليك كنيد و در نسخه موبايل كافيست به پايين صفحه هر اپليكيشن برويد تا ساير برنامه‌هاي توسعه داده شده توسط آن توسته‌دهنده را ببينيد.

توجه به تعداد دانلودهاي صورت گرفته براي هر اپليكيشن نيز روش منطقي ديگري‌ست كه پيش روي شماست؛ البته اگر اپليكيشني كه دنبال آن هستيد بسيار معروف است، اين روش بسيار عالي‌ست. كافي‌ست به پايين صفحه برويد تا بتوانيد بازه تعداد دانلودهاي يك اپليكيشن را ببينيد. براي مثال اپليكيشن بسيار معروف و محبوب فيسبوك بيش از 1 ميليارد بار از پلي استور دانلود شده است كه مسلماً هيچ اپليكيشن جعلي نمي‌تواند در خيال هم به اين عدد نزديك شود.

روش ديگري كه وجود دارد اين است كه به توضيحات و اسكرين‌شات‌هاي قرار داده شده براي هر اپليكيشن توجه كنيد. ممكن است در توضيحات اپليكيشن‌هاي تقلبي، از قواعد درست زبان انگليسي استفاده نشده باشد كه در اين صورت بايد به اصل بودن برنامه مورد نظر شك كنيد. اسكرين‌شات‌ها هم مي‌توانند به ياري شما بيايند. هر چند كه كپي كردن عكس‌ها براي متقلبين بسيار ساده است، اما مثلاً در مورد همين اپ جعلي Swift Keyboard، در يكي از اسكرين‌شات‌ها با جمله “Typing like flying Swift” روبرو مي‌شويم كه معناي خاصي نمي‌دهد.

آخرين روشي كه براي تشخيص جعلي بودن اپليكيشن ها در پلي استور داريد، نگاه كردن به ديدگاه‌هاي كاربران ديگر است. البته بايد بدانيد كه اپليكيشن‌هاي تقلبي، ديدگاه‌هاي تقلبي هم دارند. اما احتمال اين كه چند كاربر فريب خورده بخواهند زير اپليكيشن جعلي، تقلبي بودن آن را به بقيه گوش‌زد كنند، اصلاً كم نيست. پس حتماً حداقل در حد يك نگاه كلي، به ديدگاه‌هاي هر نتيجه جستجو توجه كنيد.