پرداختن و توجه به عمر كوتاه تكنولوژيهاي مختلف (منظور سرعت ظهور تكنولوژيهاي جديد و جايگزين شدن آنها است) براي آموزگاران به اندازهي مطالبي كه در كلاس آموزش ميدهند، اهميت دارد.
«ري اميرو» (Ray Amirault) از دانشكدهي آموزش دانشگاه ايلينوي و فعال در حوزهي آموزش تكنولوژي محور و «يوسرا ويسر» (Yusra Visser)، طراح آموزشي از همين دانشكده، در مقالهاي كه در يكي از ژورنالهاي تخصصي آموزش از راه دور منتشر شده، نگاه عميقي بر تاثيرات تكنولوژي زودگذر بر آموزش و تحصيل داشتهاند.
شمع نوعي از تكنولوژي است كه هزاران سال مورد استفاده قرار ميگرفته، اما طول عمر لامپهاي حبابي شايد حتي از دويست سال هم نگذرد.
تكنولوژي هميشه از ديرباز به تحصيل مرتبط بوده و بر آن تاثير گذاشته است. گرچه با مرور زمان تكنولوژيها پيچيدهتر شدهاند، اما طول عمر آنها بسيار كوتاهتر شده. به عنوان مثال شمع نوعي از تكنولوژي است كه هزاران سال مورد استفاده قرار ميگرفته، اما طول عمر لامپهاي حبابي شايد حتي از دويست سال هم نگذرد. بسياري از تكنولوژيهاي امروزي، به خصوص نرمافزارهاي كاربردي، شايد طول عمري چند ساله داشته باشند و پس از مدت كوتاهي يك نسخهي ديگر يا نرمافزار بهتري جاي آنها را ميگيرد.
عمر كوتاه تكنولوژي به خصوص براي كساني كه در محيطهاي آنلاين آموزش ميدهند به يك چالش تبديل شده است. چرا كه يادگيري آنلاين وابستگي زيادي به تكنولوژي پيشرفته براي طراحي دوره و ارايه و نگهداري آن دارد. “محيطهاي مجازي آموزش و يادگيري، تفاوت زيادي با كلاسهاي عادي و حضوري دارند. ارايهي محتواي آموزشي در كلاسهاي حضوري بسته به نوع موضوع مورد مطالعه، طي سالها تغييري نكرده است.”
همگام ماندن با تكنولوژي روز براي آموزگاران و اساتيد به يك چالش تبديل شده است. تشخيص روش موثر آموزش از روش غير موثر به خصوص براي آموزگاران اينترنتي دشوار است. “اميرو ميگويد: “عمر كوتاه تكنولوژي امروزي حيرتآور است. به عنوان مثال، اپليكيشنهاي گوشيهاي هوشمند تنها دو تا سه ماه دوام ميآورند و پس از آن يك اپليكيشن بهتر جاي آنها را ميگيرد.”
البته فقط آموزگاران آنلاين با تاثير تكنولوژي زودگذر رو به رو نيستند. دانشآموزان هم حتي در پايينترين سطح، با گوشي هوشمند سر كلاس حاضر ميشوند؛ گوشيهايي كه در اصل كامپيوترهايي پيچيده هستند كه قابليتها و كاربردهايشان به طور مداوم بيشتر ميشود. دانشآموزان انتظار دارند كه اين دستگاهها در محيطهاي آموزشي به كار گرفته شوند. «اميرو» و «ويسر» معتقدند كه در نهايت، محيطهاي آموزشي از جمله محيطهاي فيزيكيِ رو در رو بايد با سرعت تغييرات تكنولوژي وفق داده شوند.
«اميرو» و «ويسر» احساس ميكنند كه آموزگاران و موسسات آموزشي بايد نحوهي توسعهي دورهها و برنامههاي آموزشي آنلاين را در سالهاي آينده توضيح دهند. اميرو اضافه ميكند: “آموزش آنلاين، صرفهنظر از خوب يا بد بودن، واقعيتي است كه روز به روز بيشتر رشد ميكند و بايد آن را بپذيريم. براي اينكه ما به عنوان اهالي تدريس و آموزش در نحوهي اجراي آنها نقشي داشته باشيم، موسسات هم بايد در اين راه قدم بردارند.”
موسسات سنتي بايد به تكنولوژي متغير و گسترش يادگيري آنلاين توجه بيشتري داشته باشند تا موقعيت خودشان را به عنوان پيشگامان آموزش جهان حفظ كنند.
«اميرو» و «ويسر» هر دو بيش از يك دهه است كه هم تدريس ميكنند و هم دورهها و برنامههاي آنلاين طراحي ميكنند. «اميرو» ميگويد، گذار از آموزش حضوري در كلاس درس به آموزش اينترنتي ميتواند چالشبرانگيز باشد. “تجربه، يك معلم خوب و در عين حال ظالم است. وقتي كه من براي اولين بار آموزش آنلاين را شروع كردم، مهارت كافي در آن نداشتم.” اما او همچنين گفت كه زمان و تجربه به افزايش مهارتهاي او در تدريس آنلاين كمك كرده است. “من ميتوانستم دانشآموزاني را كه عملكردشان مطابق استانداردهاي من نبود، شناسايي كنم؛ آن هم در شرايطي كه فرصت برقراري روابط اجتماعي وجود نداشت و دانشآموزان با يكديگر ارتباط نداشتند. من به مرور زمان ياد گرفتم براي غلبه بر اين مشكلات، چه تاكتيكها و استراتژيهايي پياده كنم.”
«اميرو» معتقد است كه مدرسهها و دانشگاههاي سنتي و فيزيكي هيچوقت به طور كامل كنار گذاشته نخواهند شد، اما در عين حال، باور دارد كه موسسات سنتي بايد به تكنولوژي متغير و گسترش يادگيري آنلاين توجه بيشتري داشته باشند تا موقعيت خودشان را به عنوان پيشگامان آموزش جهان حفظ كنند. او ميگويد: “من معتقدم كه ما شاهد الگويي تركيبي از آموزش خواهيم بود (بخشي آنلاين و بخشي حضوري) كه در ۲۰ سال آينده گسترش خواهد يافت. “آموزگاران و اساتيد نميتوانند از اين پروسهي تغيير چشمپوشي كنند، بلكه بايد ساز و كار آن را درك كنند تا پتانسيلهايش را براي آموزش به بيشترين حد برسانند.”